تأثیر قانون هدفمندی یارانه‌ها بر مصرف آب شهری مشهد

یکی از اهداف قانون هدفمندی یارانه‌ها در ایران مدیریت مصرف آب است که از سال 1389 به مرحله اجرا درآمده است. علیرغم اهمیت این قانون، ارزیابی تأثیرات آن، به‌ویژه درباره کاهش مصرف آب در شبکه‌های شهری به‌ندرت گزارش شده است. در این پژوهش، اثرات اجرای مرحله اول قانون هدفمندی یارانه‌ها بر مصرف آب در شبکه توزیع شهر مشهد برای کاربری‌های مختلف بررسی شده است. به این منظور، داده‌های تولید و مصرف آب این شهر در یک دوره ده‌ساله تحلیل شد و نظرات کارشناسان نیز اخذ گردید. نتایج نشان داد که اگر چه اجرای طرح در سال‌های اولیه باعث کاهش و جابجایی طبقات مصرف آب شده، اما در سال‌های بعد روند افزایشی مصرف ادامه پیدا کرده است. برای کاربری‌های مختلف شهری، مقدار کاهش مصرف آب، با منافع مصرف‌کنندگان ارتباط مستقیم دارد. توزیع درصد کاهش مصرف مشترکین نیز، از تابع چگالی احتمال گاما تبعیت می‌کند. نتایج همچنین نشان داد که در این دوره علیرغم کاهش مصارف مجاز، تولید آب کم نشده و بنابراین استنباط می‌شود که مصارف غیرمجاز افزایش داشته‌اند. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که اثرات قانون هدفمندی برای کاهش مصرف در حد مورد انتظار نبوده است.